วันที่สาม ยังคงอยู่ในตัวจังหวัดลำปาง วัดแรกคือ วัดปงสนุ มีความโดดเด่นและน่าจำจดทางด้านสถาปัตยกรรม ที่มีการบูรณะและปรับปรุงขึ้นใหม่ จากต้นแบบเดิม สถาปัตยกรรมมีการใช้ลูกเล่นของเรื่องเส้นระนาบทีเชื่อมต่อสัดส่วนจากเจดีย์ไปสู่ศาลา ส่วนรอบนอกฐานมีการใช้เรื่องระดับชั้นจากพื้นไล่ขึ้นไปสู่ส่วนบนที่เป็นซุ้มทางเข้าที่ มีรายละเอียดดึงดูดสายตาเข้าไปสู่ภายใน เมื่อมองกลับออกมาสู่ด้านนอก กำแพงปูนขาวเรียบ สลับกับซุ้มที่เรียบง่ายลง ช่วยให้เห็นสภาพแวดล้อมภายนอกที่สวยงามชัดเจนขึ้น
ความสำคัญที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนไปของ สถาปัตยกรม มีหลายส่วนทั้งเรื่องความสมมาตรของผังอาคารที่ด้วยความจริงแล้ว ในสมัยก่อนช่างที่ทำการวัด และก่อสร้างไม่ได้ใช้มุมของปลายอาคารเป็นมุมฉาก แต่หากวัดจากความเหมาะสมในเรื่องมุมมองและความรู้สึกเสียมากกว่า เมื่อนำการดัดแปลงไป จึงเกิดความแข็งขึ้นของภาพรวม แต่ยังมีการคงไว้ไม่ให้สมมาตรด้านซุ้มทางเข้าที่ไม่ตรงกับส่วนของตัวเจดีย์ เพราะไม่ต้องการให้เกิดความเลื่อมล้ำกันของซุ้มทางเข้าและเจดีย์วัด และการจัดผังที่ประตูทางเข้าแต่ละส่วนไม่มีการตรงกัน รายละเอียดย่อยๆของเจดีย์ มีส่วนฐานเจดีย์ที่มีเล่นรายละเอียดเส้นนอน ที่ล้อกับส่วนฐานของศาลาด้านข้าง และช่องเปิดจุดเล็กๆ ด้านล่างของช่องฐานเจดีย์ ที่มีการอิงสัดส่วนของเจดีย์ชนาดย่อลงมาใช้ ศาลาวัดก็มีความงดงามทั้งเรื่องสัดส่วนของ โครงสร้างที่ซับซ้อน เสาที่มีการเพิ่มเป็นเสาคู่ ป้องกันการเกิดแผ่นดินไหว และการประดับตกแต่งที่ จากด้านนอกจะเห็นเป็นสีโทนดำเข้มๆ แต่เมื่อเข้ามาส่วนด้านในและเห็นโทนสีเป็นแดง
ความสำคัญที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนไปของ สถาปัตยกรม มีหลายส่วนทั้งเรื่องความสมมาตรของผังอาคารที่ด้วยความจริงแล้ว ในสมัยก่อนช่างที่ทำการวัด และก่อสร้างไม่ได้ใช้มุมของปลายอาคารเป็นมุมฉาก แต่หากวัดจากความเหมาะสมในเรื่องมุมมองและความรู้สึกเสียมากกว่า เมื่อนำการดัดแปลงไป จึงเกิดความแข็งขึ้นของภาพรวม แต่ยังมีการคงไว้ไม่ให้สมมาตรด้านซุ้มทางเข้าที่ไม่ตรงกับส่วนของตัวเจดีย์ เพราะไม่ต้องการให้เกิดความเลื่อมล้ำกันของซุ้มทางเข้าและเจดีย์วัด และการจัดผังที่ประตูทางเข้าแต่ละส่วนไม่มีการตรงกัน รายละเอียดย่อยๆของเจดีย์ มีส่วนฐานเจดีย์ที่มีเล่นรายละเอียดเส้นนอน ที่ล้อกับส่วนฐานของศาลาด้านข้าง และช่องเปิดจุดเล็กๆ ด้านล่างของช่องฐานเจดีย์ ที่มีการอิงสัดส่วนของเจดีย์ชนาดย่อลงมาใช้ ศาลาวัดก็มีความงดงามทั้งเรื่องสัดส่วนของ โครงสร้างที่ซับซ้อน เสาที่มีการเพิ่มเป็นเสาคู่ ป้องกันการเกิดแผ่นดินไหว และการประดับตกแต่งที่ จากด้านนอกจะเห็นเป็นสีโทนดำเข้มๆ แต่เมื่อเข้ามาส่วนด้านในและเห็นโทนสีเป็นแดง
วัดไหล่หิน
วัดที่สองที่ไปถึง คือ วัดไหล่หิน สถานที่ตั้งของวัดเป็นระดับไล่ลงไปด้านล่างซึ่งเป็นป่าและติดริมแม่น้ำ รูปแบบทางสถาปัตยกรรมเป็นแบบไทยล้านนาตามแบบสมัยโบราณ เริ่มจากทางเข้าวัด ซึ่งมีลักษณะเด่น คือ เป็นลานทราย ให้ความรู้สึกนิ่งสงบ ปลูกโพธิ์ขนาดใหญ่ในการสร้างร่มเงา เกิดเป็นลานโล่งเพื่อการพักผ่อน อีกทั้งรูปปั้นสิงห์ 2 ตัว ด้านหน้า ช่วยทำให้มุมมองเมื่อมองลอดเข้าไป เกิดภาพลวงให้ดูอาคารใหญ่โตขึ้น ซึ่งแท้จริงแล้วอาคารไม่ได้มีขนาดที่ใหญ่โตมากเหมือนเช่นวัดอื่นๆในตัวเมือง มากซักเท่าไร
เมื่อเข้ามาส่วนภายใน สัดส่วนอาคารมีความแปลกตา คือ หลังคาจะยื่นชายคาออกมามาก และตัวอาคารค่อนข้างเตี้ย ทำให้เมื่อเข้าสู่ภายในเหมือนถูกบังคับให้นั่งลงโดยอัตโนมัติ ซึ่งคงเป็นอุบายหนึ่งของการออกแบบให้มีรูปแบบใช้งานในลักษณะนี้ เมื่อมองลอดออกไป ลานทรายและหลังคาอาคารอบข้างก็มีหลังคาที่ยื่นสัดส่วนชายคาลงมาเช่นเดียวกัน จึงเกิดพื้นที่ใช้งานที่เหมาะทั้งเรื่องความสวยงามด้านมุมมอง และการใช้งานที่ดีเชื่อมต่อทั้งพื้นที่ใช้งานภายในและภายอกเหมือนเป็นส่วนเดียวกัน
เมื่อเข้ามาส่วนภายใน สัดส่วนอาคารมีความแปลกตา คือ หลังคาจะยื่นชายคาออกมามาก และตัวอาคารค่อนข้างเตี้ย ทำให้เมื่อเข้าสู่ภายในเหมือนถูกบังคับให้นั่งลงโดยอัตโนมัติ ซึ่งคงเป็นอุบายหนึ่งของการออกแบบให้มีรูปแบบใช้งานในลักษณะนี้ เมื่อมองลอดออกไป ลานทรายและหลังคาอาคารอบข้างก็มีหลังคาที่ยื่นสัดส่วนชายคาลงมาเช่นเดียวกัน จึงเกิดพื้นที่ใช้งานที่เหมาะทั้งเรื่องความสวยงามด้านมุมมอง และการใช้งานที่ดีเชื่อมต่อทั้งพื้นที่ใช้งานภายในและภายอกเหมือนเป็นส่วนเดียวกัน
ด้านหลังของวัดเป็นป่า ซึ่งรักษาไว้และมีการออกแบบผังบริเวณให้สวยงามมากขึ้น เพื่อให้สามารถใช้งานเดินลงไปสู่แม่น้ำส่วนท้ายได้
วัดพระธาตุลำปางหลวง
วัดสุดท้ายของวัน ได้ไปเยี่ยมชมวัดขนาดใหญ่ของเมืองลำปาง วัดพระธาตุลำปางหลวง ซึ่งเป็นสถานที่ตั้งพระธาตุประจำเมืองลำปางด้วย สถาปัตยกรรมแบบล้านนาเช่นเดียวกับวัดไหล่หิน ทั้งรูปแบบหลังคา ลานทราย รูปปั้นทางด้านหน้าที่เป็นพญานาค แต่แตกต่างที่สัดส่วนอาคารและพื้นที่ที่ใหญ่โต กว่ากันมาก เนื่องจากวัดพระธาตุลำปางหลวงต้องการพื้นที่ขนาดใหญ่เพื่อรองรับผู้คนและนักท่องเที่ยวที่มีกันเป็นจำนวนมาก ลักษณะเด่นคือเรื่องของการประดับตกแต่งซุ้มประตูทางเข้าที่เลือกใช้ลายของ สัตว์หิมพานต์ และมุมมองของตัววัดที่เป็นเนินสูงเชื้อเชิญให้เข้าไปสู่ภายในวัด 
กิจกรรม ที่ส่วนใหญ่จะปฏิบัติเมื่อเวลาไปวัด คือ ไหว้พระ และเดินวนรอบเจดีย์ เนื่องด้วย ณ ช่วงเวลาที่ไป เป็นช่วงเที่ยงๆ ผู้คนมากมายต่างเข้ามาไหว้พระ และเดินวนรอบเจดีย์ ซึ่งต้องถอดรองเท้าเดินบนกระเบื้อง เลยร้อนมาก แต่ด้วยความศรัทธาจึงต้องเดิน เป็นความภูมิภาคที่ได้วนรอบเจดีย์ด้วยท้าวเปล่า ด้วยแรงศรัทธาที่มากล้น แต่เนื่องด้วยหลายๆส่วนของวัดยังมีการบูรณะอยู่ คาดว่าคงเสร็จภายในปีสองปี เมื่อบูรณะเสร็จ น่าแก่การกลับมาเยี่ยมชมใหม่อีกซักครั้ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น